نوشته شده در 29 آبان 1402، ساعت 05:06

راه های استقلال طلبی برای کودکان

راه های استقلال طلبی برای کودکان
خلاصه مطلب

چطور می توانیم کودکمان را برای رسیدن به استقلال کمک کنیم؟

با سلام و احترام به والدین عزیز

با توجه به اهمیت استقلال کودک و افزایش اعتماد به نفس او وهچنین برای بالا بردن عزت نفس در همین سن کودکی برآن شدیم که نکات مهم روانشناسی را در این رابطه تقدیم شما پدر و مادر مهربان کنیم .

طبق نظریه رشد پیاژه : رشد کودکان طی مراحل منظم انجام میشود . با توجه به اهمیت این مرحله از زندگی نکات مهم آموزشی تقدیم شما میگردد.

چطور میتوانیم کودکمان را برای رسیدن به استقلال کمک کنیم .

    استقلال : یعنی مجموعه ای از مهارتها یی که فرد را در انجام کارهای شخصی بدون کمک فرد دیگر  یاری کند .

انواع مهارتها : پوشیدن لباس ،باز کردن و بستن دکمه ، دستشویی رفتن به تنهایی ، غذا خوردن بدون کمک ، باز کردن و بستن بند کفش ، وسایر توانایی هایی که کودک قادر به انجام آنهاست .(نه بیشتر)

حال سوالی پیش میاید : آیا کودکم از این استقلال ،استقبال میکند؟ فرزند شما از زمانی که دست به دیوار گرفت و راه رفتن به تنهایی را آموخت مستقل بودن را تجربه کرد  مهمتر از آن احساس شادمانی او در آن لحظه فراموش نشدنی ست . ولی ترس پدر و مادر شروع میشود : نکنه اتفاقی برایش بیفتد، به فکر میافتیم و راهی پیدا میکنیم هر چیزی که به نظر ما باعث افتادن او میشود را از جلوی پای او بر میداریم . نتیجه: او را از تجربه هایی که باعث بالا رفتن مهارت راه رفتن میشود  ،باز  میداریم. تجربه افتادن را از او میگیریم . وبا این کار او را از فکر کردن به این که دفعه بعد چطور عمل کند که آن اتفاق برای او تکرار نشود باز میداریم و برای تلافی کوتاهی خود ،او را نصیحت میکنیم .  (اینطوری راه نرو می افتی  ،مواظب باش ،بهتر است بدانیم کودک معنی جمله های ما را نمی فهمد )قبلا نتیجه نصیحت کردن را گوشزد کردیم .

مهارتها یعنی اینکه آنها بتوانند راه قابل قبول مواجهه با مسایل مختلف را به او نشان دهد.گرفتن موقعیتهای پر تجربه از کودک نوعی استبداد است .

چگونه میتوانیم به فرزندمان کمک کنیم ؟

کودک ما طبق مراحل رشد طبیعی خود به مهارتهای جدید دست پیدا میکند . ولی این تجارب با آزمایشهایی که توسط خود کودک انجام شده بدست آمده است . برای مثال : تجربه راه رفتن: زمان زیادی از آن موقع نگذشته .حتما شما والدین عزیز  خاطرات شیرین دوران ا از اولیه فرزندتان را بارها مرور میکنید . حال با هم مرور میکنیم .

  1. قبل از راه رفتن نشستن را آموخت .( البته بعد از تجارب متعدد توسط کودک )
  2. ابتدا شما را هنگام راه رفتن مشاهده کرد . ونتیجه گرفت او هم میتواند .(تمام آموخته های ما با فعالیتهای ذهن شروع میشود .)
  3. سپس سعی کرد به تنهایی بایستد.نمیتوانست.نتیجه گرفت باید از تکیه گاه استفاده کند ( لباس شما ،دیوار ،نرده،  میز  ، مبل .................)
  4. سپس یک قدم بیشتر جلو رفت و تصمیم گرفت به تنهایی بایستد .بارها زمین خورد ولی عاقبت موفق شد.برای اولین بار خود را با دست زدن تشویق کرد .
  5. شروع به رفتن به سمت جلو کرد تا ماهر شد . سپس عقب رفتن وبعد دویدن واکنون شما به سختی اورا کنترل میکنید .

پس مهارتها قدم به قدم اتفاق می افتد و هر قدم با تکرار وتمرین فراوان .

توصیه: برای آموختن مهارتها توسط فرزند تان1- صبر داشته باشید .2-او را تشویق کنید 3- اجازه اشتباه کردن را به او بدهید . به او میدان بدهید (مثال : برای خرید کردن او را بفرستید ولی از دور او را کنترل کنید . ) 4-خطرات را به او گوشزد کنید ولی اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد .(روش دموکراسی در خانه)

 

با تشکر از والدین دلسوز و مهربان

راه های استقلال طلبی برای کودکان

ویراستار مدرسه
29 آبان 1402، ساعت 05:06۲۰ دقیقه مطالعه
راه های استقلال طلبی برای کودکان
خلاصه مطلب

چطور می توانیم کودکمان را برای رسیدن به استقلال کمک کنیم؟

با سلام و احترام به والدین عزیز

با توجه به اهمیت استقلال کودک و افزایش اعتماد به نفس او وهچنین برای بالا بردن عزت نفس در همین سن کودکی برآن شدیم که نکات مهم روانشناسی را در این رابطه تقدیم شما پدر و مادر مهربان کنیم .

طبق نظریه رشد پیاژه : رشد کودکان طی مراحل منظم انجام میشود . با توجه به اهمیت این مرحله از زندگی نکات مهم آموزشی تقدیم شما میگردد.

چطور میتوانیم کودکمان را برای رسیدن به استقلال کمک کنیم .

    استقلال : یعنی مجموعه ای از مهارتها یی که فرد را در انجام کارهای شخصی بدون کمک فرد دیگر  یاری کند .

انواع مهارتها : پوشیدن لباس ،باز کردن و بستن دکمه ، دستشویی رفتن به تنهایی ، غذا خوردن بدون کمک ، باز کردن و بستن بند کفش ، وسایر توانایی هایی که کودک قادر به انجام آنهاست .(نه بیشتر)

حال سوالی پیش میاید : آیا کودکم از این استقلال ،استقبال میکند؟ فرزند شما از زمانی که دست به دیوار گرفت و راه رفتن به تنهایی را آموخت مستقل بودن را تجربه کرد  مهمتر از آن احساس شادمانی او در آن لحظه فراموش نشدنی ست . ولی ترس پدر و مادر شروع میشود : نکنه اتفاقی برایش بیفتد، به فکر میافتیم و راهی پیدا میکنیم هر چیزی که به نظر ما باعث افتادن او میشود را از جلوی پای او بر میداریم . نتیجه: او را از تجربه هایی که باعث بالا رفتن مهارت راه رفتن میشود  ،باز  میداریم. تجربه افتادن را از او میگیریم . وبا این کار او را از فکر کردن به این که دفعه بعد چطور عمل کند که آن اتفاق برای او تکرار نشود باز میداریم و برای تلافی کوتاهی خود ،او را نصیحت میکنیم .  (اینطوری راه نرو می افتی  ،مواظب باش ،بهتر است بدانیم کودک معنی جمله های ما را نمی فهمد )قبلا نتیجه نصیحت کردن را گوشزد کردیم .

مهارتها یعنی اینکه آنها بتوانند راه قابل قبول مواجهه با مسایل مختلف را به او نشان دهد.گرفتن موقعیتهای پر تجربه از کودک نوعی استبداد است .

چگونه میتوانیم به فرزندمان کمک کنیم ؟

کودک ما طبق مراحل رشد طبیعی خود به مهارتهای جدید دست پیدا میکند . ولی این تجارب با آزمایشهایی که توسط خود کودک انجام شده بدست آمده است . برای مثال : تجربه راه رفتن: زمان زیادی از آن موقع نگذشته .حتما شما والدین عزیز  خاطرات شیرین دوران ا از اولیه فرزندتان را بارها مرور میکنید . حال با هم مرور میکنیم .

  1. قبل از راه رفتن نشستن را آموخت .( البته بعد از تجارب متعدد توسط کودک )
  2. ابتدا شما را هنگام راه رفتن مشاهده کرد . ونتیجه گرفت او هم میتواند .(تمام آموخته های ما با فعالیتهای ذهن شروع میشود .)
  3. سپس سعی کرد به تنهایی بایستد.نمیتوانست.نتیجه گرفت باید از تکیه گاه استفاده کند ( لباس شما ،دیوار ،نرده،  میز  ، مبل .................)
  4. سپس یک قدم بیشتر جلو رفت و تصمیم گرفت به تنهایی بایستد .بارها زمین خورد ولی عاقبت موفق شد.برای اولین بار خود را با دست زدن تشویق کرد .
  5. شروع به رفتن به سمت جلو کرد تا ماهر شد . سپس عقب رفتن وبعد دویدن واکنون شما به سختی اورا کنترل میکنید .

پس مهارتها قدم به قدم اتفاق می افتد و هر قدم با تکرار وتمرین فراوان .

توصیه: برای آموختن مهارتها توسط فرزند تان1- صبر داشته باشید .2-او را تشویق کنید 3- اجازه اشتباه کردن را به او بدهید . به او میدان بدهید (مثال : برای خرید کردن او را بفرستید ولی از دور او را کنترل کنید . ) 4-خطرات را به او گوشزد کنید ولی اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد .(روش دموکراسی در خانه)

 

با تشکر از والدین دلسوز و مهربان