طبق گفته پدر اول روانکاری(زیگموند فروید) شخصیت کودکان در پنج سال اول زندگی شکل می گیرد. با توجه به اهمیت این مرحله از زندگی نکات مهم آموزشی تقدیم شما می گردد.
1-با عصبانیت خود چه کنیم : ما انسانها انواع احساسات را تجربه کردیم و می کنیم. یکی از انواع احساسات عصبانیت است. ولی نحوه رفتار ما در این گونه مواقع کاملا اکتسابی بوده. یعنی زمانی که بچه بودیم پدر یا مادر اعمالی را در مواقع عصبانیت انجام میدادند و ما ناچار به تماشای آن رفتارها بودیم. ما هم از آ که آنجایی علاقه فراوانی به والدین مان داشتیم تمام رفتارهای آنها را هم قبول داشتیم. پس اعمال آنها را کپی کرده و به همان صورت در مواقع عصبانیت عمل می کنیم . پدران ما همین طور و پدر پدرانمان ....... حال سوالی که پیش میاید: آیا ما در زمان کودکی حس خوبی نسبت به آن رفتار داشتیم؟ آیا آن رفتارها نتیجه مثبتی داشت؟ آیا همان گونه که آنها رفتار کردند؟ آیا همان گونه که پدر و مادرمان انتظار داشتند تربیت شدیم. یا همان گونه که آنها رفتار کردندما تربیت شدیم؟
از آنجا که دنیا در عصر پیشرفت قرارگرفته و دیگر الفاظ تند وخشن جایی ندارد و مهمتر از آن در عصر فرزند سالاری قرار گرفتیم. بهتر است با سیاست و به گونه متفاوت با بچه ها برخورد کنیم . زیرا زمانی که ما در حالت عصبانی قرار می گیریم(اعمال مثل: فحاشی"کتک زدن" شکستن وسایل خانه") را انجام می دهیم فقط چند ماه یا حداکثر چند سالی کاربرد مقطعی دارد.(همان لحظه) نه بیشتر. علاوه بر آن انرژی زیادی هم مصرف کردیم. پس چه کنیم؟ ما اگر عصبانی نشویم انسان نیستیم. حالا که قبول کردیم این حالت کاملا طبیعی ست. چه کنیم که دچار پشیمانی بعد از عصبانیت نشویم. خیلی ساده احساس خود را نسبت به کسی ما را عصبانی کرده با دلیل میگوییم. مثال: زمانی که شما اخبار گوش می کنید جلوی تلویزیون میایستد. هرچه او را صدا می کنید گوش نمی دهد. دست او را گرفته نزد خود برده به او بگویید من از دست تو عصبانی هستم. کودک چرا؟ شما وقتی اخبار می بینیم بهتره به جایی دیگه بازی کنی بعد که اخبار تمام د قول می دهم با تو بازی کنم این فقط یکی از چندین راه برای بروز دادن عصبانیتمان بود مسلما شما والدین باهوشی هستید و با خلاقیت و ابتکار راههای متنوعی را امتحان می کنید. به زبان آوردن احساس خود هنر بزرگی ست.
با این روش بیان کردن احساس را به کودک خود آموزش می دهید.
مشاور کودک و خانواده : فرشته عباسی
و